Toegankelijkheid moet worden gewaarborgd sinds de ratificatie van het VN verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap. Wassenaar is helaas nog niet geheel toegankelijk en inclusief voor alle bewoners.
NOS kopte vandaag op hun app “gemeentesites nog altijd niet ingesteld op gehandicapten”.
Ook de site van Wassenaar is totaal niet gebruikersvriendelijk en de koppeling met Leidschendam-Voorburg maakt het allemaal nog warriger. Een quote die ik treffend vind, omdat ik het ook zo ervaar is “men denkt dat het een technisch probleem is, maar het is een organisatorisch probleem”.
Toen ik aangaf dat ik graag visitekaartjes wilde hebben waar ook braille op afgedrukt stond, was de eerste vraag wat dat zou kosten.
Daarna kwam de opmerking dat mw Hagen meer in kringen verkeerd waar deze handig zijn en dat de andere raadsleden dus geen braille op hun kaartjes nodig hebben.
Nu na 7 maanden in de raad heb ik de kaartjes, en raadt eens? Omdat ik ook braille op de kaartjes wilde, is er nu geen tekst gedrukt. Blijkbaar hoef ik geen interactie met doven en slechthorenden of normatieve mensen.
Toen ik aangaf bij de tafeltjesavond van de Begroting bij de ambtenaren dat de gemeente Wassenaar niet toegankelijk en inclusief is, werd mij verteld dat dit wel het geval is. Eerder dit jaar heb ik de wethouder geattendeerd op het feit dat er in Wassenaar geen onderzoek gedaan is door wie of wat dan ook en zeker niet de doelgroepen die toegankelijkheid en inclusiviteit nodig hebben om mee te kunnen doen.
Sterker nog, ik als chronisch ziek en lichamelijk beperkt raadslid kom dagelijks in mijn werkzaamheden als raadslid hindernissen tegen die ik niet alleen kan beslechten, maar waar dus het de wet gelijke behandeling van toepassing hoort te zijn.
Ja, chronisch zieken en beperkten worden gediscrimineerd in Wassenaar en door de Wassenaarse Raad. Dit ondervind ik dagelijks aan den lijve.
Daarnaast weet ik dat chronisch zieke en beperkte jongeren ook gediscrimineerd worden.
Toch staat er nog steeds nergens in het beleid hoe Wassenaar zich toegankelijk gaat maken en in welk termijn.
De simpelste dingen zijn niet geregeld. Een vluchtkaart voor blinden en lichamelijk beperkten, een doventolk of ondertiteling van vergaderingen, goede materialen zoals passende ict, meubilair en wat te denken van het feit dat je aan het catheter moet staan om de raad toe te kunnen spreken, zonder de mogelijkheid hebbende te kunnen zitten.
Er kan dan even snel eventueel wat aangepast worden, maar dit hoort dus de norm te zijn. Niet een gunst zoals dat nu gebracht wordt.
Chronisch zieke en lichamelijk beperkten uitsluiten om digitaal aanwezig te kunnen zijn en mee te praten en beslissen over zaken is ook buitensluiten en discrimineren.
Aangeven dat mensen bij werkbezoeken aanwezig moeten zijn en daarnaast impliceren dat het dus onwil is i.p.v. overmacht.
De mogelijkheid ontnemen om middels papieren te werken, omdat er papierloos vergaderd moet worden, terwijl dit voor een deel van de mensen niet inclusief is.
Dan volgt nog de aandacht voor mensen met lees- en schrijfproblemen die niet altijd voortkomen uit laaggeletterdheid. Dyslexie en dyscalculie helpen niet echt bij het lezen van de juridische taal en de doorlopende kantoortaal die ook in de raad gebruikt wordt.
Zo kan ik nog uren verder gaan. En hier moet dus de aankomende jaren verandering in komen. Ook deze mensen moeten zich welkom voelen in de gemeente en bij de gemeente.
Dan minima. Dat is een gekoppelde groep waar ook later gediagnosticeerde mensen in zitten. Die dus jarenlang gewerkt hebben en steeds minder uren zijn gaan draaien, omdat hun lichaam het niet meer volhield en zo dus in de bijstand zijn geraakt zonder financiële vet op de botten.
En in de tussentijd is er veel veranderd qua landelijk beleid en zijn deze mensen hier al geschoren. Het rijk gooit het vervolgens over de schutting naar de gemeente met een zak met geld en daar worden deze mensen nog extra geknipt.
Kunnen we na jaren van bankencrisis etc. nu eens denken aan de mensen in plaats van nieuwe dure projecten? Kunnen wij nu eerst onszelf helpen, zodat wij uiteindelijk in staat zijn anderen te helpen?
Dit is een gemeente waar een enorme tweedeling is in financieel opzicht. En daardoor is er dus geen zicht vanaf de bovenlaag hoe de onderlaag moet beknibbelen.
Even een klein voorbeeldje: wanneer je een beperkte minima zeg 120% bent en weet dat de energierekeningen weer verder stijgen en er minder tegemoetkoming is qua stookkosten, durf je dan nog kerstverlichting in de boom te doen? Durf je nog tot tien uur op te zitten met de lampen aan en de kachel of ga je naar bed om geld uit te sparen? Hoe vaak kun je nog douchen en je wassen draaien?
Wetende dat de zorgkosten ook stijgen, de huurtoeslag daalt en je door de gemeente nog steeds de gemeentebelastingen afschrijft, omdat de gemeente het niet goed geregeld had in de samenwerkingsverbanden?
Dit is alleen een klein voorbeeldje van de zorgen van een minima. Hier kan ik er ook legio van noemen.
Ik hoop dat u nu eerst bezint eer ge begint.
Ga eerst in gesprek met bovengenoemde doelgroepen en niet alleen af op een briefje van de Adviesraad Sociaal Domein Wassenaar. Praat met inwoners en betrek hen erbij. En durf eens buiten de paden te denken: ga niet 1 inspreekavondje of middag organiseren, maar neem daar nu eens een jaar de tijd voor met z’n allen. En ik ben er ook met al mijn kennis, kunde en ervaringen.
Ook met de inkoop van de h10. Men is zo naar buiten georiënteerd, dat er geen zicht meer is op de mensen IN Wassenaar. Dat is wat het zijn: mensen! Kwetsbare kinderen, jeugdigen, jongeren en hun ouders! Zet die als eerste in gedachte voorop in plaats van de cijfers.
De inhaalslag m.b.t. onderwijs qua inclusiviteit en toegankelijkheid wordt ook vaak vergeten. De wet passend onderwijs is er niet om kinderen met een beperking door te sturen naar speciaal onderwijs. Deze is juist bedoelt om kinderen, jeugdigen en jongeren in hun eigen leefomgeving hun ontwikkeling door te laten maken. Deze groep moet dus niet verplaatst worden, maar het onderwijs moet in beweging komen. En dus ook de gemeente door openbaar onderwijs te bieden aan elk kind, jeugdige en jongere. En ja, ook die in een rolstoel!
Maar goed<
Vanavond zijn wij bij elkaar om te praten over de bezuinigingen in het sociaal domein. Het domein waar chronisch zieken, lichamelijk beperkten en minima afhankelijk van zijn. Afhankelijk gemaakt, want de zelfstandigheid is van deze groepen mensen afgepakt.
Telkens moeten deze mensen bewijzen dat zij echt niet de middelen hebben om het zelf te betalen, alle kastjes en muurtjes bezoeken of eerst onderzoeken of het echt wel onder het sociaal domein valt.
Gelden die o.a. voor mantelzorgers bedoeld zijn, wordt niet geoormerkt, gelden die voor jongeren bedoelt zijn worden niet hiervoor gebruikt en ga zo maar verder.
Vele strijden moeten gestreden worden, voordat een inwoner met een hulpvraag deze hulp dan ontvangt. Hier wel bij opmerkend dat het een versie is die de gemeente passend vindt en niet de vrager.
Hulpmiddelen die vanuit de WMO geleverd worden zijn algemeen goed. Maatwerk is er niet bij. En wanneer het op onderhoud aankomt, moeten mensen wachten. Lang wachten voordat zij geholpen worden en het probleem daadwerkelijk opgelost is. De aanvraag voor huishoudelijke ondersteuning is een crime om nog maar te zwijgen over het aanvragen van een pgb.
En jongeren met een beperking trekken in Wassenaar helemaal aan het kortste eind.
Veel chronisch zieken en lichamelijk lichamelijk beperkten kunnen hun stem niet laten horen. Puur omdat er nog volgens de 19e eeuw gecommuniceerd wordt. Lijfelijke aanwezigheid is vereist, terwijl dit voor een groot deel van deze groep een lijfelijke straf is. Om mee te mogen praten, moeten zij meedraaien in de wereld van de mensen zonder beperking. En op hetzelfde niveau, met daarbij graag doen alsof er niets mankeert want handicaps en beperkingen laten zien wordt bijna gezien als het showen van een nouveauté.
Dit is een gemeente waar een enorme tweedeling is in financieel opzicht. En daardoor is er dus geen zicht vanaf de bovenlaag hoe de onderlaag moet beknibbelen. Hierbij doel ik niet op het zogenaamde Noord- vs Zuid-Wassenaar verhaal. Ook in Zuid is er armoede.
Wil je voor de kinderen iets regelen? Dan moet je je financiën laten zien aan een vrijwilligersorganisatie en die eisen daarbij dat je dan even je voordeur openzet, zodat zij erachter kunnen kijken hoe je er bij zit. Dit is dus strijdig met het AVG én is dus de zorgplicht van de gemeente. Hier hoort dus een AVG-bestendig minimabeleid op geschreven te zijn en alle schaamte voorbij is het dat er door ouders gebedeld moet worden bij vrijwilligersorganisaties! Doe nou gewoon de Ooievaarspas aanschaffen in plaats van nog meer ballen in de Hulpkerstboom te hangen en daar geld aan uit te geven, terwijl het dus niet bij alle inwoners terecht komt! Met de ooievaarspas is privacy geborgd, voldoet de gemeente aan haar zorgplicht en kunnen ouders en kinderen zorgenvrij en met behoud van eigenwaarde zelf keuzes maken. Overigens zijn niet alleen minima en chronisch zieken hier blij mee, maar ook maatschappelijke organisaties.
Ga eerst in gesprek met bovengenoemde doelgroepen en niet alleen af op een briefje van de Adviesraad Sociaal Domein Wassenaar.
Ook met de inkoop van de h10. Men is zo naar buiten georiënteerd, dat er geen zicht meer is op de mensen IN Wassenaar. Dat is wat het zijn: mensen! Kwetsbare kinderen, jeugdigen, jongeren en hun ouders! Zet die als eerste in gedachte voorop in plaats van de cijfers.
Het is al belachelijk dat kinderen met een beperking in eerste instantie geen recht op onderwijs hadden bij het maken van de onderwijswet.
Verder heb ik bij diverse punten aantekeningen gemaakt, dus ik vraag op voorhand al de mogelijkheid om in te gaan op het aangepaste raadsvoorstel minimabeleid, raadsbesluit verordening inkomenstoeslag, beleidsplan minimabeleid, prijzenboek en het raadsvoorstel verordening clientenraad wwb.
Fractie Hagen heeft als beginpunt de Wassenaarse slag en het hondenstrand genomen en hier ook in de lokale krant een stuk over geschreven:
Graag wil fractie Hagen dat het strand, en dus ook het hondenstrand, geheel toegankelijk is voor alle bewoners van Wassenaar.
Ook wil fractie Hagen dat in elk openbaar toilet een gehandicaptentoilet aanwezig is met verschoontafel voor fysiek gehandicapte volwassenen die deze voorziening nodig hebben om bijvoorbeeld een dag naar het strand te kunnen.
Daarnaast maakt fractie Hagen zich ook druk om de toegankelijkheid van de sociale huurwoningen voor jongeren in Wassenaar. Jongeren staan gemiddeld vele jaren op de wachtlijst om in aanmerking te komen voor een sociale huurwoning in de snel vergrijzende gemeente Wassenaar. Juist in Wassenaar zijn de jongeren zeer hard nodig en maakt fractie Hagen zich druk om de toegankelijkheid van de woningmarkt voor alle Wassenaarse jongeren.
Tevens heeft fractie Hagen in haar speech in de raadsvergadering van 3 juli j.l. aan de nieuwe coalitie gepleit voor een toegankelijk Wassenaar. Deze inbreng kunt u hier terugkijken, vanaf 2:00:26 tot 2:04:50.
Ook deelt fractie Hagen persoonlijke ervaringen om bewustwording rondom toegankelijkheid en (vervoers)voorzieningen te weeg te brengen.
Naast het raadswerk van Brenda Hagen (raadslid fractie Hagen), is ook haar fractieondersteuner Rebecca Talbot actief om de toegankelijkheid van het hoger onderwijs vanuit Wassenaar te verbeteren.
NOS 8 uur journaal, 18 december 2018, Rebecca Talbot over de regeling “individuele studietoeslag”
Wilt u contact opnemen met fractie Hagen? Zie hiervoor de contactpagina.
Fractie Hagen 